به گزارش پایگاه خبری ایران ناوگان به نقل از تین نیوز در روزهای اخیر بعد از مدتها بلاتکلیفی نرخ مصوب برای عوارض آزادراه شیراز اصفهان ابلاغ شد. شایان ذکر است این آزادراه از مهرماه سال قبل تاکنون به مدت حدود یکسال به صورت رایگان در اختیار مسافران و رانندگان انواع وسایل نقلیه قرار داست.
در مورد عوارض این اتوبان انتقاداتی از سوی برخی رانندگان کامیون مطرح شده و این عوارض را سنگین ارزیابی کرده اند. در ادامه نکاتی که باید در این باره مورد توجه قرار گیرد را مرور می کنیم.
1. نرخ عوارض توسط کارگروه کارشناسی به تصویب رسیده است
برای تعیین عوارض یک آزادراه همچون آزادراه اصفهان شیراز بررسی های جامعی صورت می گیرد و کارگروه های کارشناسی در این زمینه اظهار نظر می کنند. شاید برخی کاربران از جمله رانندگان کامیون تصور کنند نرخ عوارض توسط یک مرجع مثلا شرکت احداث کننده این اتوبان به تصویب رسیده است در حالی که این طور نیست. کارگروه های کارشناسی مسائل مختلف از جمله هزینه های ترمیم و نگهداری آزادراه را مدنظر قرار می دهند و اقدام به تعیین عوارض برای آن می کنند.
2. آزادراه اصفهان شیراز تنها انتخاب ممکن برای رانندگان نیست
آن دسته از رانندگان کامیون که انتقاداتی درباره نرخ عوارض آزادراه مذکور مطرح کرده اند به خوبی می دانند که عبور از این آزادراه تنها انتخاب ممکن نیست و آنها می توانند از جاده قبلی نیز برای عبور و مرور خود بدون پرداخت هیچ گونه عوارضی استفاده کنند. کاملا روشن است که آنها عبور از یک جاده باکیفیت را که کمترین خسارت را به کامیون های آنها وارد می کند و خطر تصادف را نیز به حداقل می رساند ترجیح می دهند.
3. هزینه توسعه جاده های باکیفیت در کشور را باید چه کسی بپردازد؟
سوال مهم این است که ما در کشور جاده های امن و باکیفیت می خواهیم یا خیر؟ اگر چنین جاده هایی می خواهیم آیا منطقی نیست کسانی که بیشترین تردد را از این جاده ها دارند و بیشترین نفع را از آنها می برند در هزینه های احداث و نگهداری آن به صورت منصفانه مشارکت کنند؟ روی سخن در اینجا با شرکت های فولادی و پتروشیمی و معدنی و … است. آیا این شرکت ها که بیشترین نفع را از حمل و نقل جاده ای می برند نباید در عوارض اتوبان هایی مثل آزادراه اصفهان شیراز مشارکت بیشتری داشته باشند؟
