این روزها تورم سرسام آور، کاهش قدرت خرید و خالی شدن سبد خانوارها از مواد غذایی ضروری، صدای قشر کارگری جامعه را در آورده است؛ این در شرایطی است که براساس مصوبه شورای عالی کار میزان حقوق کارگران برای سال 1403 در بهترین حالت ممکن از 12 میلیون بیشتر نخواهد بود و این اتفاق زنگ خطر امنیت شغلی کارگران را در تمامی صنایع بویژه صنعت حمل ونقل به صدا در آورده است.
به گزارش پایگاه خبری ایران ناوگان به نقل از تین نیوز، در این شرایط جامعه کارگری حمل ونقل ریلی در زمره معترضین به حداقل حقوق دریافتی و نبود امنیت شغلی خود هستند.
متاسفانه در چند سال گذشته بیشتر شاهد اعتراض کارگران شرکت های پیمانکاری راه آهن بوده از جمله کارگران ابنیه فنی تراورس که حقوق شب عید خود را نیز دریافت نکردند. تا آنجا که میعاد صالحی درباره این شرکت پیمانکار راه آهن اعلام کرد که شرکت تراورس در ارایه به موقع صورت وضعیت قصور کرده و اساسا تا سه ماه اگر راه آهن امکان پرداخت نداشت هم پیمانکار باید حقوق کارگران خود را پرداخت کند و متاسفانه نسبت به پرداخت ها اقدام نکرد. متاسفانه مدیریت مالی شرکت آنقدر ضعیف بوده که نتوانسته حقوق کارگر را پرداخت کند.
به گفته یکی دیگر از کارگران، تورم هر روز بالاتر می رود و سفره کارگری کوچک و کوچکتر می شود و کارگران ابنیه فنی انگیزه ای برای کار کردن ندارند. دولت باید مزد کارگران را افزایش دهد تا کارگران برای ادامه کار رغبت نشان دهند.
کارگران پیمانکاری راه آهن جنوب شرق که با شرکت تراورس قرارداد دارند، در گفتگوی رسانه ای خود از قراردادهای کوتاه مدت، فقدان امنیت شغلی، شرایط سخت کار و حقوق های بسیار پایین خود انتقاد کردند.
یکی از این کارگران با بیان اینکه تعداد ما کارگران تعمیرکار و نگهدای خطوط در راه آهن زاهدان، حدود ۲۵۰ نفر است؛ گفته با ما قراردادهای موقت حداکثر سه ماهه می بندند؛ امنیت شغلی نداریم و قراردادهای ما بی اعتبار است، حتی به درد ضمانت یک وام ۱۰ میلیون تومانی هم نمی خورد.
این کارگر افزود: ما کارگران تعمیر و نگهداری خطوط، قلب راه آهن هستیم؛ از مرز پاکستان تا بم و کرمان، در طوفان شن و گرما و سرما، از ریل های راه آهن نگهداری می کنیم اما حتی قرارداد مستقیم با ما نمی بندند؛ چرا کارگران در چنین شغل حساسی باید پیمانکاری باشند؟ چرا تبدیل وضعیت نمی شویم؟!
به گفته این کارگر، حقوق ها معمولاً سروقت پرداخت نمی شود و در ارسال لیست های بیمه تاخیر اتفاق می افتد در نتیجه در بسیاری از مواقع دفترچه های بیمه کارگران اعتبار ندارد و باید هزینه های درمان را از جیب بپردازند.
کارگران راه آهن اراک نیز در روز دوشنبه 27 فروردین ماه به حداقل مزد دریافتی و نبود امنیت شغلی اعتراض کردند.
به گفته این کارگران جدا از حداقل حقوق در زمینه بیمه تامین اجتماعی و تکمیلی نیز دچار مشکل هستیم و سوءمدیریت برخی مسئولان باعث بروز مشکلات زیادی در میان ما کارگران است.
بر اساس اظهارات این جامعه کارگری، درآمد اکثر آنان حداقل حقوق است و دریافتی ماهانه مان کفاف معاش زندگی شان را نمی دهد. تورم هر روز بالاتر می رود و سفره کارگری کوچک و کوچکتر می شود و کارگران ابنیه فنی انگیزه ای برای کار کردن ندارند. دولت باید مزد کارگران را افزایش دهد تا کارگران برای ادامه کار رغبت نشان دهند.
حال با اعتراض های جامعه کارگری و درخواست تشکل های کارگری مبنی بر تجدیدنظر در مصوبه مزدی ۱۴۰۳ و اجرای صحیح ماده ۴۱ قانون کار و مواد ۹۶ و ۱۱۱قانون تامین اجتماعی برای افزایش حقوق باید دید در پی جلسات وزارت کار و شورای عالی کار پیرامون حقوق کارگران چه اقدامی صورت خواهد گرفت.
